5 grudnia 2019

Reforma KPC dotyczy również spraw pracowniczych

Reforma Kodeksu postępowania cywilnego, która weszła w życie z dniem 7 listopada, wprowadziła zmiany dotyczące postępowania odrębnego w sprawach z zakresu prawa pracy. Są one w większości pochodne w stosunku do zmian dotyczących postępowania ogólnego.

Jako że w postępowaniu ogólnym wprowadzono instytucję posiedzenia przygotowawczego, zbędne stały się dotychczasowe przepisy dotyczące czynności wyjaśniających, zawarte w art. 468 k.p.c. Tak samo jak w innych sprawach cywilnych, w postępowaniach z zakresu prawa pracy będzie przeprowadzane posiedzenie przygotowawcze. Ustawodawca przewidział jednak zachowanie pewnych odrębności. Strona wnosząca pismo wszczynające postępowanie będzie wzywana do usunięcia jego braków tylko wtedy, gdy braki te uniemożliwią przeprowadzenie posiedzenia przygotowawczego (art. 467 § 31 k.p.c.). Braki te, w koniecznym zakresie, uzupełniane będą w trakcie posiedzenia przygotowawczego.  W razie potrzeby na tym samym posiedzeniu uzupełnione zostaną dowody o te przeprowadzane z urzędu oraz wszelkie inne okoliczności istotne dla prawidłowego i szybkiego rozpoznania sprawy (art. 467 § 32 k.p.c.).

Inną modyfikacją przepisów, która będzie mieć istotne praktyczne znaczenie, jest możliwość nałożenia przez sąd na pracodawcę w wyroku kończącym postępowanie w pierwszej instancji obowiązku zatrudniania pracownika do czasu prawomocnego zakończenia postępowania nie tylko w przypadku uznania wypowiedzenia umowy o pracę za bezskuteczne, lecz również w przypadku przywrócenia pracownika do pracy (art. 4772 k.p.c.).

Ustawodawca wprowadził także termin, w którym powinno nastąpić posiedzenie, na którym sprawa ma zostać rozpoznana. Jest to miesiąc od dnia zakończenia posiedzenia przygotowawczego, a jeżeli go nie przeprowadzono – sześć miesięcy od dnia złożenia odpowiedzi na pozew (art. 471 k.p.c.). Przepis ten ma charakter instrukcyjny i zobowiązuje sąd i przewodniczącego jedynie do podjęcia czynności, by wytyczne mogły zostać wykonane.

Uporządkowano również kwestię właściwości sądu w sprawach z zakresu prawa pracy. Ponieważ obecnie na gruncie Kodeksu pracy pojęcie „zakładu pracy” wedle ustawodawcy nie może być rozumiane inaczej niż miejsce wykonywania pracy, nie ma potrzeby wyodrębniania zakładu pracy jako oddzielnego łącznika wskazującego na właściwość sądu – wystarczy, że łącznikiem takim jest miejsce wykonywania pracy (art. 461 § 1 k.p.c.).

Piotr Golędzinowski