artykuły: prawo UE
Niedostateczna reprezentacja kobiet w najwyższych organach decyzyjnych spółek w UE stanowiła asumpt do uchwalenia tzw. dyrektywy Women on Boards (tj. dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2022/2381 z dnia 23 listopada 2022 r. w sprawie poprawy równowagi płci wśród dyrektorów spółek giełdowych oraz powiązanych środków).
Przepisy dyrektywy mają na celu zapewnienie stosowania zasady równości szans kobiet i mężczyzn oraz bardziej zrównoważonej reprezentacji na najwyższych stanowiskach kierowniczych. Obowiązek wprowadzenia środków służących zapewnieniu równowagi płci został nałożony na największe spółki giełdowe ze względu na spoczywającą na nich odpowiedzialność gospodarczą i społeczną, a także ich znaczący wpływ na rynek.
W Polsce trwają właśnie prace nad projektem ustawy wdrażającej dyrektywę Women on Boards, która wpłynie na polityki zatrudnienia i procesy HR.
Obecnie na polskim rynku pracy ujawnianie przez pracodawców wynagrodzeń jest standardem jedynie w niektórych branżach, w szczególności w sektorze IT. Wielu pracodawców nie ujawnia informacji o wynagrodzeniach w celu ochrony tajemnicy przedsiębiorstwa. Wydaje się, że w związku z tym normą jest nieujawnianie widełek wynagrodzeń w ogłoszeniach rekrutacyjnych, stosowanie postanowień o tajności wynagrodzenia oraz coraz rzadsze ustalanie przez pracodawców stawek zaszeregowania, co przekłada się na mniejszą jawność wynagrodzeń w organizacjach.
10 maja 2023 r. Parlament Europejski i Rada Unii Europejskiej przyjęły nowy akt prawny – dyrektywę PE i Rady (UE) 2023/970 w sprawie wzmocnienia stosowania zasady równości wynagrodzeń dla mężczyzn i kobiet za taką samą pracę lub pracę o takiej samej wartości za pośrednictwem mechanizmów przejrzystości wynagrodzeń oraz mechanizmów egzekwowania. Jakie nowe obowiązki czekają pracodawców? Jak prawo unijne rozumie równość wynagrodzeń?
Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy – Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw, mający na celu wdrożenie do polskiego ustawodawstwa rozwiązań przewidzianych w dyrektywach unijnych[1], może istotnie wpłynąć na uprawnienia pracowników i, korelujące z nimi, obowiązki pracodawców. Nowelizacja przewiduje m.in. poszerzenie uprawnień związanych z rodzicielstwem, w tym poprzez wydłużenie urlopów rodzicielskich (w duchu work-life balance), jak również rewolucyjne zmiany dotyczące rozwiązywania umów o pracę. Zmierzając do osiągnięcia jak największej transparentności i przewidywalności w zatrudnieniu – modyfikuje także elementy obligatoryjne umowy o pracę oraz istotnie wpływa na (poszerza) obowiązki informacyjne pracodawcy względem pracownika.
W 2019 r. przyjęta została tzw. dyrektywa work life balance (dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1158 z 20 czerwca 2019 r. w sprawie równowagi między życiem zawodowym a prywatnym rodziców i opiekunów oraz uchylająca dyrektywę Rady 2010/18/UE). Dyrektywa ta reguluje w szczególności minimalne wymagania dotyczące
- urlopu ojcowskiego, rodzicielskiego i opiekuńczego,
- elastycznej organizacji pracy dla pracowników będących rodzicami lub opiekunów.