Umowy o pracę z cudzoziemcami cz. 4 – prawo do wynagrodzenia
Problem zawarcia i rozwiązania umowy o pracę z cudzoziemcem oraz problem ustalenia w umowie o pracę daty rozpoczęcia pracy (omawiane we wcześniejszych wpisach) w przypadku cudzoziemca, który utracił lub jeszcze nie uzyskał prawa do pracy i pobytu w Polsce, w rzeczywistości i praktyce sprowadza się w istotnej mierze do kwestii obowiązku wypłaty takiemu pracownikowi wynagrodzenia.
Problem ten w zasadzie w całości rozwiązują obowiązujące przepisy.
Art. 88g ust. 1 ustawy z 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy stanowi bowiem, że obowiązek świadczenia pracy na terytorium Polski wygasa, w przypadku gdy cudzoziemiec nie ma prawa do pracy w Polsce. Na podstawie tego przepisu pracodawca nie będzie musiał dopuścić do pracy pracownika, który nie posiada albo utracił prawo do wykonywania pracy w Polsce.
W konsekwencji takiego niedopuszczenia pracownik nie będzie miał prawa do wynagrodzenia za okres niewykonywania pracy. Zgodnie bowiem z art. 80 Kodeksu pracy wynagrodzenie przysługuje za pracę wykonaną, a za czas niewykonywania pracy pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia tylko wówczas, gdy przepisy prawa pracy tak stanowią.
W praktyce zatem pracownik, który nie rozpocznie pracy w ustalonej w umowie dacie, a także pracownik, który znajduje się w okresie wypowiedzenia, mimo że formalnie jest związany umową z pracodawcą, nie będzie miał prawa do wynagrodzenia za pracę. Może natomiast nabywać staż zakładowy i wynikające z niego uprawnienia.
Magdalena Świtajska
