Dziubak-Napiórkowska - Portal prawa pracy

Przyczyny niedotyczące pracowników Coraz bardziej przedłużający się stan epidemii nie pozostaje bez wpływu na sytuację ekonomiczną wielu pracodawców. Czy wobec tego COVID-19 może stanowić przyczynę wypowiedzenia umowy o pracę niedotyczącą pracownika?

Jednym  z podstawowych obowiązków pracodawcy z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy jest zakaz dopuszczenia do pracy pracownika bez aktualnego orzeczenia lekarskiego stwierdzającego brak przeciwwskazań do pracy na określonym stanowisku w warunkach opisanych w skierowaniu na badania lekarskie (art. 229 § 4 kodeksu pracy).

Kodeks pracy w art. 943 § 1 definiuje mobbing jako działania lub zachowania dotyczące pracownika lub skierowane przeciwko niemu polegające na uporczywym i długotrwałym nękaniu lub zastraszaniu pracownika, wywołujące u niego zaniżoną ocenę przydatności zawodowej, powodujące lub mające na celu poniżenie lub ośmieszenie pracownika, izolowanie go lub wyeliminowanie z zespołu współpracowników.

Praca zdalna, która stała się niemal powszechnym doświadczeniem w wielu zakładach pracy w związku z zagrożeniem COVID-19, rodzi konieczność ponownego przyjrzenia się wielu dobrze znanym narzędziom i instytucjom kodeksu pracy (dalej: „k.p.”). Jednym z nich są kary porządkowe uregulowane w art. 108-113 k.p.

Aktualna sytuacja związana ze stanem epidemicznym i obowiązywaniem przepisów z tzw. tarczy antykryzysowej może rodzić wiele wątpliwości co do uprawnień pracodawcy. Jednym z praktycznych aspektów jest konieczność odpowiedzi na pytanie, czy w czasie faktycznej nieobecności pracownika i nieświadczenia przez niego pracy spowodowanych przestojem możliwe jest wypowiedzenie umowy o pracę.