Marcin Wujczyk
Prof. UJ dr hab. Marcin Wujczyk, radca prawny, zajmuje się indywidualnym i zbiorowym prawem pracy ze szczególnym uwzględnieniem praw pracowników do ochrony prywatności oraz współdziałania pracodawcy ze związkami zawodowymi. Doradza największym spółkom w Polsce w zakresie procedur zwolnień grupowych, transferu przedsiębiorstwa oraz postępowań antymobbingowych i antydyskryminacyjnych. Bezpośrednio wspiera w procesie decyzyjnym zarządy oraz dyrektorów personalnych spółek, w tym międzynarodowych. Pracuje jako adiunkt w Katedrze Prawa Pracy i Polityki Społecznej Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Prawo chroni przed zwolnieniem pracowników nieobecnych z powodu choroby, jeżeli powrócą do pracy przed upływem okresu wyznaczonego w przepisach. Dopiero odpowiednio długa i – co do zasady – nieprzerwana absencja chorobowa pozwala pracodawcy natychmiastowo rozwiązać umowę z niezdolnym do pracy pracownikiem. W praktyce zdarza się więc, że zatrudnieni chorują „w kratkę” – długie okresy nieobecności przerywają kilkudniowymi powrotami do pracy, co z jednej strony ma gwarantować dalszą ochronę przed zwolnieniem, a z drugiej umożliwiać jak najdłuższe korzystanie ze świadczeń dla niezdolnych do pracy. Okazuje się jednak, że taka strategia nie zawsze uniemożliwi pracodawcy rozstanie z pracownikiem.
Projekt ustawy o ochronie sygnalistów opublikowany 17 kwietnia 2024 roku, mający na celu implementację dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1937 z dnia 23 października 2019 roku w sprawie ochrony osób zgłaszających naruszenia prawa Unii, przewiduje szczegółowe wytyczne dotyczące wymogów, jakie powinna spełniać procedura zgłoszeń wewnętrznych wdrażana przez zobowiązanych do tego pracodawców.
17 kwietnia 2024 r. do Sejmu wpłynął kolejny projekt ustawy o ochronie sygnalistów. Ustawa ma implementować do polskiego porządku prawnego założenia dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1937 z dnia 23 października 2019 roku w sprawie ochrony osób zgłaszających naruszenia prawa Unii. Po ponad dwóch latach prac rząd na posiedzeniu przyjął, wydaje się, ostateczną wersję projektu.
Instytucję urlopu opiekuńczego wprowadzono do kodeksu pracy 26 kwietnia 2023 r. za pomocą ustawy z 9 marca 2023 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw. Celem tej ustawy było wprowadzenie do polskiego prawa dwóch dyrektyw:
- dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1152 z 20 czerwca 2019 r. w sprawie przejrzystych i przewidywalnych warunków pracy w Unii Europejskiej oraz
- dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1158 z 20 czerwca 2019 r. w sprawie równowagi między życiem zawodowym a prywatnym rodziców i opiekunów oraz uchylającej dyrektywę Rady 2010/18/UE.
10 maja 2023 r. Parlament Europejski i Rada Unii Europejskiej przyjęły nowy akt prawny – dyrektywę PE i Rady (UE) 2023/970 w sprawie wzmocnienia stosowania zasady równości wynagrodzeń dla mężczyzn i kobiet za taką samą pracę lub pracę o takiej samej wartości za pośrednictwem mechanizmów przejrzystości wynagrodzeń oraz mechanizmów egzekwowania. Jakie nowe obowiązki czekają pracodawców? Jak prawo unijne rozumie równość wynagrodzeń?
