Rząd pracuje nad projektem rozporządzenia w sprawie państw, w których cudzoziemcy mogą składać wnioski o wydanie wizy bezpośrednio do Ministra Spraw Zagranicznych. Projektowany akt ma stanowić wykonanie upoważnienia ministra zawartego w ustawie o cudzoziemcach, które pozwala na wydanie takiego rozporządzenia z uwzględnieniem potrzeby zapewnienia sprawnej obsługi cudzoziemców.

Od czerwca 2021 r. obowiązuje rozporządzenie Ministra Spraw Zagranicznych z dnia 28 maja 2021 r., zgodnie z którym jedynym państwem, którego obywatele mogą składać wnioski wizowe przez ministra właściwego do spraw zagranicznych, jest Białoruś. Nowo opublikowany projekt zakłada znaczne rozszerzenie tej listy i umieszczenie na niej następujących państw: Arabia Saudyjska, Armenia, Azerbejdżan, Białoruś, Filipiny, Gruzja, Indie, Indonezja, Iran, Katar, Kazachstan, Kuwejt, Mołdawia, Nigeria, Pakistan, Tajlandia, Turcja, Ukraina, Uzbekistan i Zjednoczone Emiraty Arabskie.

Rozporządzenie dodatkowo różnicuje, w zależności od danego kraju, w jakim celu można będzie ubiegać się o wizę. Niemalże wszystkie cele (z wyjątkiem wizy wydawanej w celu wykonywania zadań służbowych przez przedstawicieli organu obcego państwa lub organizacji międzynarodowej) będą dostępne tylko dla obywateli Ukrainy oraz Białorusi. W przypadku innych państw zakres ten będzie mniejszy.

Niezależnie od tego obywatele wszystkich wyżej wymienionych państw będą mogli wnioskować o wydanie wiz pracowniczych. Zgodnie z uzasadnieniem do projektu to właśnie wizy tego rodzaju są główną motywacją do wydania rozporządzenia. Istotnym zastrzeżeniem jest także to, że wniosek do ministra będzie można złożyć tylko w krajach, w których konsulaty RP korzystają z tzw. outsourcingu wizowego – na ten moment dotyczy to tylko kilku krajów z listy, m.in. Ukrainy, Białorusi, Turcji, Indii czy Filipin.

Biorąc pod uwagę wcześniej opublikowany projekt rozporządzenia dotyczącego przyjmowania poza kolejnością wniosków o wydanie wiz pracowniczych, wydaje się, że jest to długo oczekiwana realizacja planu przyspieszenia procedur pozwalających na szybsze sprowadzenie specjalistów, których niedobór odczuwają przedsiębiorcy w Polsce.