• Stan zatrudnienia. Uszczegółowiono sposób liczenia poziomu zatrudnienia – procedurę w zakresie przyjmowania zgłoszeń sygnalistów będą musiały wprowadzić podmioty zatrudniające według stanu na 1 stycznia lub 1 lipca co najmniej 50 osób, przy czym należy brać pod uwagę zarówno pracowników (w przeliczeniu na pełne etaty), jak i pozostałe osoby wykonujące na jego rzecz pracę zarobkową na innej podstawie (np. umowa B2B, umowa o świadczenie usług, umowa „zlecenie”), o ile nie zatrudniają podwykonawców.
   
• Zgłoszenia anonimowe. Każdy z podmiotów przyjmujących zgłoszenia sygnalistów będzie musiał samodzielnie zdecydować, czy dopuszcza zgłoszenia anonimowe. Jeśli podmiot zdecyduje się na przyjmowanie anonimów, będzie musiał wyznaczyć tryb postępowania w związku z takimi zgłoszeniami w procedurze zgłoszeń wewnętrznych.
   
• Ochrona sygnalisty Doprecyzowano, że sygnalista podlega ochronie już od chwili dokonania zgłoszenia lub ujawnienia publicznego, o ile miał uzasadnione podstawy sądzić, że informacja będąca przedmiotem zgłoszenia lub ujawnienia publicznego jest prawdziwa w momencie dokonywania zgłoszenia lub ujawnienia publicznego i że stanowi informację o naruszeniu prawa.
   
• Odszkodowanie. Wprowadzono bardziej szczegółowe zasady dotyczące wysokości odszkodowania dla sygnalisty, wobec którego zastosowano niezgodne z projektowaną ustawą środki odwetowe. Sygnalista ma mieć prawo do odszkodowania w wysokości nie niższej niż 12-krotność przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej w poprzednim roku, a także prawo do zadośćuczynienia.
   
• Vacatio legis. Zaproponowano, by ustawa weszła w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia ustawy, z wyjątkiem przepisów rozdziału 4. (poświęconego zgłoszeniom zewnętrznym), które mają wejść w życie po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia.

Dokładna data skierowania projektu do Sejmu nie jest jeszcze znana.

Tekst projektu dostępny na stronie Rządowego Centrum Legislacji:  >>>