flesze: #ZUS
25 marca 2020 r. minął okres 14 dni, przez który przysługiwał dodatkowy zasiłek opiekuńczy w związku ze sprawowaniem opieki nad dzieckiem do lat 8 z powodu zamknięcia placówek oświatowych z związku z COVID-19. Z kolei okres zamknięcia szkół, przedszkoli żłobków i innych placówek został wydłużony do dnia 10 kwietnia 2020 r.
W projekcie tzw. „Tarczy Antykryzysowej” znajdują się przepisy na podstawie, których Rada Ministrów będzie uprawniona do wydłużenia okres pobierania dodatkowego zasiłku, biorąc pod uwagę okres na jaki zostały zamknięte placówki oświatowe. Przepisy te mają obowiązywać z mocą wsteczną od 26 marca 2020 r.
W związku z tym, że na chwilę obecną brak jest postawy prawnej do wypłaty dodatkowego zasiłku opiekuńczego za okres przekraczający 14 dni, ZUS na swojej stronie internetowej informuje o możliwości składania wniosków o dodatkowy zasiłek opiekuńczy za dalszy okres w dwojaki sposób:
- poprzez oświadczenie do wypłaty dodatkowego zasiłku opiekuńczego z powodu konieczności sprawowania opieki nad dzieckiem do lat 8 z powodu nieprzewidzianego zamknięcia placówki na dalszy okres, które to oświadczenie (wniosek) zostanie rozpatrzone po wejściu w życie znowelizowanych przepisów, albo
- poprzez wystąpienie z wnioskiem o zasiłek opiekuńczy na ogólnych zasadach, który to wniosek po wejściu w życie znowelizowanych przepisów z mocą wsteczną od 26 marca 2020 r. zostanie potraktowany jako wniosek o dodatkowy zasiłek opiekuńczy, a okres przyznanego zasiłku opiekuńczego, nie będzie uwzględniany do limitu 60 dni kalendarzowych zasiłku opiekuńczego, lecz będzie wliczony do limitu, przez który przysługuje dodatkowy zasiłek opiekuńczy.
- odroczenia o 3 miesiące terminu płatności składek za okres od lutego do kwietnia 2020 r.,
- zawieszenia na 3 miesiące realizacji umowy zawartej z ZUS, w której termin płatności rat bądź składek wyznaczono w okresie od marca do maja 2020 r., i tym samym wydłużenia o 3 miesiące terminu realizacji zawartej umowy.
Sąd Najwyższy po raz kolejny oskładkowuje noclegi pracowników.
W kwestii, czy wartość zakwaterowania pracowników stanowi postawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, Sąd Najwyższy ponownie zajął stanowisko niekorzystne dla płatników.
W orzeczeniu z 22 stycznia 2020 r. w sprawie I UK 346/18 Sąd Najwyższy stwierdził, że pracodawca jako płatnik zobowiązany był odprowadzić składki na ubezpieczenie społeczne w związku z zapewnieniem pracownikom noclegów za granicą.
Niestety Sąd Najwyższy konsekwentnie uważa za zasadne wliczanie wartości noclegów do podstawy wymiaru składek (podobny pogląd wyraził np. w uchwale z 10 grudnia 2015 r. III UZP 14/15).
Rozstrzygnięcie wpływa też na sytuację ubezpieczonych, dla których podróż w interesie pracodawcy może oznaczać konieczność poniesienia wyższych składek na ZUS w danym miesiącu.
Przypominamy, że 31 stycznia jest ostatnim dniem na złożenie formularza ZUS IWA z danymi za 2019 r. ZUS IWA mają obowiązek złożyć płatnicy, którzy kumulatywnie spełniają następujące warunki:
- w 2019 r. zgłaszali do ubezpieczenia wypadkowego co najmniej 10 ubezpieczonych,
- byli zgłoszeni nieprzerwanie jako płatnicy składek na ubezpieczenie wypadkowe od 1 stycznia do 31 grudnia 2019 r. i co najmniej jeden dzień w styczniu 2020 r.,
- 31 grudnia 2019 r. byli wpisani do rejestru REGON.
ZUS IWA obejmuje informację o rodzaju działalności gospodarczej według PKD, liczbie ubezpieczonych, liczbie poszkodowanych w wypadkach przy pracy śmiertelnych i ciężkich, liczbie poszkodowanych przy pracy ogółem, liczbie zatrudnionych w warunkach zagrożenia.
Od treści tego dokumentu zależy wysokość składek na ubezpieczenie wypadkowe, jaka będzie obowiązywać składającego formularz przez następny rok składkowy (od 1 kwietnia 2020 r. do 31 marca 2021 r.).
Płatnik składek powinien przekazać ZUS IWA w takiej formie, w jakiej przekazuje dokumenty ubezpieczeniowe (zgłoszeniowe i rozliczeniowe).
Parlament rozpoczął prace nad rządowym projektem ustawy o przeniesieniu środków z otwartych funduszy emerytalnych (OFE) na indywidualne konta emerytalne (IKE). Projekt ustawy dostępny jest pod adresem: http://www.sejm.gov.pl/Sejm9.nsf/PrzebiegProc.xsp?id=968726E333ABAF3CC12584E0004ABEDC
Zgodnie z art. 33 ust. 1 projektu ustawy pieniądze zgromadzone w OFE mają trafiać na IKE automatycznie. Przekazanie oszczędności do ZUS będzie natomiast wymagało złożenia w OFE odpowiedniej deklaracji. Na podjęcie decyzji o przekazaniu oszczędności do ZUS projekt ustawy przewiduje krótki okres dwóch miesięcy: od 1 czerwca (czyli od momentu wejścia projektowanych przepisów w życie) do 1 sierpnia 2020 r.
Środki przenoszone z OFE na IKE zostaną obłożone jednorazową zryczałtowaną opłatą w wysokości 15% wartości środków na rachunku OFE, rozłożoną na dwie raty, ponoszoną przez obywateli. Wypłata środków z IKE po osiągnięciu wieku emerytalnego nie będzie już za to opodatkowana (w przeciwieństwie do środków przeniesionych do ZUS). Środki z IKE będzie też można wypłacić jednorazowo (albo w ratach). Z kolei środki w ZUS powiększą kwotę emerytury.